De eerste stageweek

:: De aanloop naar mijn eerste stagedag ::
Na een eerste week dat voornamelijk bestond uit een aantal hectische dagen, namelijk; constant zoeken naar geschikte woonruimte, rondsjouwen, verdwalen, wachten, nieuwe indrukken en uiteraard de cultuurshock, was het weekend alweer aangebroken. Vrijdags op stap geweest met Max en co. Ik vond het wel tijd om goed uitrusten voor de eerste stageweek die voor de deur stond.
Skypen met vrienden, familie en uiteraard met mi preciosa heeft me perfect door het weekend gesleept samen met uitzending gemist. De dagen vlogen zo lekker voorbij..

Met een stevig Engels ontbijt (toast, fried eggs and bacon) in de maag stiefelde ik naar de bushalte Bouverie, die 200 meter bij het hotel vandaan staat. Op papier (lees: scherm) zou ik met lijn 202 of 203 op een steenworp afstand van mijn stage uit kunnen stappen. Ik wachtte enige tijd en nadat het bijna 10 minuten later was dan de bus eigenlijk had moeten komen, pakte ik maar een andere buslijn om de schade enigszins te beperken. Toen ik 10 haltes verder uitstapte en ik als een gedesillusioneerde padvinder door de wijk Santa Venera struunde, besloot ik maar mijn telefoon met Google Maps te gebruiken om door de straten navigeren. Een half uur later dan gepland stond ik voor de deur. De eerste stagedag en meteen al te laat komen. Een goed begin is het halve werk.

:: Stagelopen ::
Nadat ik me had voorgesteld en me had verontschuldigd moest ik meteen aan de bak, er waren namelijk op vrijdag deadlines niet gehaald en die moesten voor 12u de deur uit. Okay, wait a second.. wat een chaos hier. En ik zie alleen maar Maltese vrouwen om me heen!! Wat ik al had gemerkt in de dagen ervoor, is dat Maltezers ontzettend druk en temperamentvol zijn.. en vrouwen praten nou eenmaal veel. Je kunt wel raden hoe de Maltese vrouwen zijn. Ontzettend druk, temperamentvol en lullen 5 kwartier in het uur. Mi gado.
Het woord ‘Mela’ of ‘Melah’ hoor je te pas en te onpas. Mela kun je ook in elke zin gebruiken en dat doen ze hier ook bijna in elke zin haha. Mela betekent iets als dus, dan, daarna of toen.
De eerste dagen werd ik echt in het diepe gegooid en af en toe wist ik niet waar ik het moest zoeken. “Frank, do this. Frank, do that.. Oh no please, do this Frank etc.” Waar we in Nederland vaak het één na het andere doen, doen ze hier alles tegelijkertijd. Iets met een andere tijdsbeleving haha.

Op het werk heb ik opdrachten gedaan als verpakkingen van koekjes vernieuwd, boekje/uitnodiging voor de lancering van de nieuwe Mini Cooper en advertenties in kranten gemaakt. Bernice, mijn bazin, vond dat ik de eerste dagen goed had doorstaan en dat ik wel klaar was voor een eigen project en kreeg een grote ‘branding’ opdracht van 20 weken aangereikt. Deze start maandag en is in opdracht voor Bupa. Een van oorsprong Britse verzekeringsmaatschappij die tegenwoordig in 180 landen actief is. Ik had eerlijk gezegd nog nooit van Bupa gehoord. Het voorbereidende werk is dat ik een pdf van de guidelines op het gebied van vormgeving en regels uit mijn kop moet leren. Overigens loopt er ook een Nederlands meisje bij ons stage. Toen we in de bus naar het werk zaten kletsten we over voetbal en bleek ze te voetballen bij Marum. WTF!?
Na vijf dagen stagelopen is de score te laat komen op stage toch een keurige 100%. Waar ik dat de eerste keren echt vervelend vond, werd me gezegd dat ik me niet druk moet maken. “Please Frank, don’t apologise!” Gevolg is dat ik me niet druk meer maak wanneer ik te laat kom, maar van het mooie weer geniet en relaxed naar mijn stage reis.
Tegenwoordig kies ik ervoor om de bus te nemen met de langere wandeling. Dat vind ik wel lekker na een drukke dag en ik kan dan meteen even boodschappen doen bij de Lidl. Echt super relaxed dat die bij mijn stage in de buurt zit. Alleen zijn de producten het echt zo anders dan de Lidl in Nederland. Het is even flink creatief zijn om een maaltijd samen te stellen haha.
Op woensdag kwamen er stage coördinatoren langs van school. Het was een goed gesprek en alle partijen waren het erover eens dat ik hier veel kan leren en dat ik veel kan bijdragen aan het stagebedrijf. Ook zijn ze erg te spreken over de communicatie tussen mij en collega’s en vinden ze het heel fijn dat ik de Engelse taal goed beheers, in tegenstelling tot sommige andere stagiaires. Lekkah!

:: Het weer ::
Warme zonnige dagen worden hier afgewisseld met bewolkte en frisse dagen. En laat ik nou net geen jas bij me hebben, want tsja zeg nou zelf.. ik ging toch naar Malta, daar is het het altijd mooi weer. Op mijn stage hebben ze hier smakelijk om gelachen. Het scheelt dat ik het niet snel koud heb.
Vind het wel lekker om even in te komen met wat minder warm weer af en toe. Wanneer het 30+ is in juni en juli zal ik wellicht weleens terugverlangen naar deze koele dagen.

:: Toeteren ::
Mijn vermoedens zijn dat het meeste geld wordt geïnvesteerd in de claxon van de auto. Als je de foto’s van de auto’s ziet begrijp je ook wel waarom. Misschien ga ik nu te ver, maar af en toe speelt de gedachte door mijn hoofd dat Maltezers eerst een claxon kiezen en daar de auto omheen laten bouwen. Denk dat de claxon samen met de remschijven het meest vervangen worden hier. Ze remmen zooo hard, en wat toeteren die lui veel zeg!!
Ik heb ook meerdere manieren van toeteren ontdekt. De eerste is de "pas-op-ik-kom-eraan-toeter", deze korte dubbele, maar zeer felle toeter moet ervoor zorgen dat bij smalle en onoverzichtelijke kruisingen de andere weggebruikers weten dat je er met een noodgang aan komt. Als men hier het gezegde 'First come, first served' (wie het eerst komt, wie het eerst maalt) niet zou kennen zou 'Who honks first, who goes first' of 'First honk, first goes' een gepaste variant zijn. Vooral in de smalle straatjes in de spits is het echt opletten geblazen. Inmiddels ben ik er helemaal aan gewend. Maar ik blijf me verbazen dat het zo vaak goed gaat.
De tweede is de "ik-zou-het-liefst-dwars-door-je-heen-rijden-toeter" of ook wel "je-trok-één-nano-seconde-te-laat-op-toeter". Deze manier kenmerkt zich door de variatie in lengte met lange en korte beuken afgewisseld op de toeter en het stuur. Wanneer nodig kun je hier ook nog bij schreeuwen of je langste vinger tegen het voorraam aan duwen.
De laatste manier is de "hey-daar-loopt-Giorgio/Luca/Julian-maar-hij-reageert-niet-omdat-iedereen-hier-steeds-toetert-toeter". De kenmerken van deze toeter zijn wederom afgewisseld lange en korte toeters maar met een vrolijke noot. Dit kun je kracht bijzetten door uit je raam te hangen en diegene zijn naam te roepen en te lachen. Het is zelfs mogelijk om achteruitkijkend uit je raam te hangen, terwijl je rijdt, om te checken of diegene wel reageert. Wanneer dit allemaal niet effectief is gebleken zet je de auto gewoon stil, waar dan ook, en stap je uit. Parkeerplekken zijn hier op Malta eigenlijk overbodig. Over parkeren gesproken.. wanneer je staat te wachten voor het verkeerslicht en 10 meter achter je is een parkeerplek vrij en je besluit op het allerlaatste moment, terwijl het verkeerslicht op groen springt dat je je auto daar wilt parkeren, dan kun je gewoon de auto in de achteruit gooien en achteruit inparkeren. Dat andere weggebruikers die aan komen scheuren bijna bovenop je knallen is dan even niet anders.

De auto’s die hier rondrijden zijn werkelijk waar fantastisch, als je van Nissan Sunny’s, Opel (Vauxhall) Kadettjes, Ford Fiesta’s uit de beginjaren 90 of ouder houdt. Ik ben geen auto fan, zeker niet. Maar deze wagens, bestuurders en eigenzinnige rijstijlen zorgen ervoor dat ik elke wandeling toch weer minstens 10 keer een glimlach op mijn gezicht krijg. Het woord soot filter (roetfilter) kennen ze hier trouwens niet. Man man man, wat een uitlaatgassen vaak in de spits. Daarnaast rijden hier ook veel afschuwelijke gepimpte auto’s rond met een nog afschuwelijkere knalpijp eronder. Van een boodschappenautootje van je moeder in Nederland, tot een gepimpte auto van dé bink van de buurt op Malta. Zolang er maar een meelijwekkende spoiler en armzalige side skirts en/of bumpers op zitten. Ik heb er expres geen foto’s van gemaakt, ik gunde ze het idee echt niet dat ik hun auto cool zou vinden.

:: Appartement ::
Na lang zoeken ben ik inmiddels in een mooi appartement getrokken (zie foto’s). Het verhuizen ging zeer makkelijk. Het hotel aan de boulevard waarin ik verbleef is maar ongeveer 5 minuten lopen naar mijn appartement. Lopen naar de bushalte is 7 minuten. Lekker om een eigen huis te hebben hier op een mooie locatie. Ik woon op de begane grond en heb zelfs een mooi terras. Nu nog een leuke huisgenoot vinden en dan kan het niet meer stuk. Zonder pa en ma had ik dit overigens nooit kunnen doen. Nogmaals bedankt! Wat ben ik blij dat ik niet in zo’n ranzige keet van AM zit, waar alles kapot en smerig is en je geen privacy hebt!

:: De mensen ::
De Maltese bevolking is over het algemeen erg vriendelijk. Echter heb ik alleen op stage en in winkels met ze te maken. Maar ook de beheerder van mijn appartement is een Maltees. Naar ik kan inschatten een aardige en redelijke vent. So far so good haha. Maar verder niet zoveel contact met de Maltezen.
Via Max, die net als ik ook via AM hier op stage ben geplaatst, ben ik in contact gekomen met Turken, Fransen, Italianen en Nederlanders. Echt super relaxte lui. Afgelopen vrijdag een gezellige house warming gehad in de vette penthouse van Max en Dionne.

:: Wat ik mis van Nederland ::
Ik mis mijn fiets heel erg. Nooit gedacht dat ik dat zou zeggen. Nu moet ik echt veel lopen, met al die steile wegen, is dat niet altijd even fijn. Fietsen is hier levensgevaarlijk, dus ik waag me er ook niet aan. Maar had nooit verwacht dat ik fietsen zo zou missen. Daarnaast mis ik sommige boodschappen een beetje, maar ach dat vind ik niet zo’n probleem. Daarentegen mis ik de 'grote shoarma zonder gras' van de Zonboot wel vet erg op de vrijdag- of zaterdagavond. Verder heb ik me al aardig aangepast aan de gewoontes en levensstijl van Malta en heb ik het erg naar m’n zin. Uiteraard mis ik m’n ouders, broer, vrienden en vooral m’n lieverd soms enorm. Maar skype en whatsapp maakt het gelukkig een stuk gemakkelijker.

Nu ga ik me klaarmaken om Man U – Liverpool te kijken. Nixtieqilkom ġurnata tajba!

LET OP: Als je de foto's wilt bekijken kun je het beste links op "Foto's" klikken. Onderaan het verhaal worden lang niet alle foto's getoond op één of andere vreemde manier.